sadece ölüyorum

gözbebeklerim yanıyor karanlıkta
yalnızım odamın dünyaya en uzak ucunda
elimde kurumuş kalmış yaşamın gözyaşları
saatlerdir ağlıyorum saatler ağlıyor bana
hatırlamıyorum ne yapmışm dün gece
gelmeyin üzerime saat sabahın üçüydü
we ben içiyordum yine!..
yadediyorum sonu yanlızlıkla biten we
ufukta kaybolan karanlık anılara!..
sızmadan ewwel son biramın bitemine yakın
tek tek kadeh kaldırdım
yokoluşlarımın arkasından..
hatırlamıyorum ne yapmışım dün gece
beynimi saran duman çökmüş hayellerime
kan kaplamış kolumu,adını yazdğım yere
batırdığım bıçak neden benim elimde?
neden?..
BİRAZ UMUT DEDİM YAKTIM MUMLARIMI
ERİMİŞLER BEN FARKETMEDEN
SÖNDÜRMÜŞLER BÜTÜN UMUTLARIMI..
elimde kuruyup kalan göz yaşlarım şimdi
derimi kopartıp yara yapmış acıtıyor
çizmesine izin wermiyor,eritiyor sağ elim!..
yetmiş üç saat oldu, artık bedenimi hissetmiyor
hatrlamıyor beynim ne yapmışım üç gün önce?..
gelmeyin üzerime, oturmuş sert zeminde
we ben içiyordum sadece..
intahar planları çizmeye çalışıyordum değersiz bedenime..
beş adet apronax,iki şişe şarap
yada üç adet mermi war tabancamda
belki yanlızca bıçak!..
KAN TADI WAR DİLİMDE,YORGUNUM
ÖLÜM YAPIŞMIŞ DERİNLERİME
HATIRLAMIYORUM.